Mijn naam is José Middelkoop en ik ben eigenaar van Atelier Mooz. In mijn atelier maak ik kunstwerken van mozaïek. De mozaïeken zijn eigen creaties van kleuren en thema’s. Ook werk ik in opdracht met een persoonlijk verhaal als leidraad.
Komende uit het basisonderwijs ben ik in 2016 met mijn atelier begonnen. In het werk van de Cobra-groep spelen kinderen een grote rol. Ook in mijn onderwijstijd heb ik genoten van kinderen , hun verwondering en creativiteit. De combinatie van Cobra en mijn eigen ervaringen zijn mijn inspiratiebron.
Cobra is een Europese kunststroming binnen de moderne kunst uit eind jaren veertig van de 20e eeuw. De naam Cobra bestaat uit de beginletters van de steden waar de oprichters vandaan kwamen: Copenhagen, Brussel en Amsterdam. Cobra werd opgericht op 8 november 1948 in een café in Parijs. Maar het Nederlandse deel van de beweging is eigenlijk al eerder begonnen. De schilders Karel Appel, Corneille en Constant kwamen in het begin van dat jaar al regelmatig bij elkaar. In juli 1948 werd bij Constant thuis de Nederlandse Experimentele Groep opgericht. Ze brachten het tijdschrift ‘Reflex’ uit. Daarin stond een ‘Manifest’ met alle uitgangspunten van de groep. Later sloten ook dichters zich aan bij de Cobra.
Een nieuwe wereld bouwen, dat was de bedoeling. De oude wereld was immers een puinhoop geworden met oorlog en vernietiging. Een nieuwe wereld zonder beperkingen. De kunst was er voor iedereen en niet alleen voor de mensen die daar voor gestudeerd hadden. Laat je fantasie de vrije loop en gebruik alle kleuren, figuren en materialen die je nodig hebt om je fantasie uit te leven. Dat waren de uitgangspunten van de groep jonge kunstenaars.
De kunstenaars van Cobra waren dol op de primitieve volkskunst van Eskimo’s en Indianen. Eerlijke, spontane figuren, schilderingen en maskers die vanuit de fantasie werden gemaakt. Die spontaniteit vonden de Cobra-leden ook terug in kindertekeningen. Ze waren er zo dol op dat ze in hun eigen tijdschrift ‘Cobra’ kindertekeningen afdrukten.
Vooral in het begin was de Cobrabeweging een heel hechte groep van bevriende kunstenaars. Ze waren allemaal straatarm en hun plannen werden nergens serieus genomen. Toch bruisten ze van energie en zaten vol nieuwe plannen. De strijd tegen de gevestigde orde schiep een hechte band. Iedereen logeerde bij elkaar en samen probeerden ze de eindjes aan elkaar te knopen.
Pas in de zestiger jaren beginnen de ideeën en de kunstwerken van de Cobrabeweging op grotere schaal gewaardeerd te worden. De behoefte aan vrijheid dringt dan ook door tot andere groepen van de bevolking. Veel jongeren herkennen zich in het verzet tegen de gevestigde orde. In hun strijd tegen de Vietnam -oorlog moesten ook zij hel wat heilige huisjes omver schoppen.
Uiteindelijk heeft de Cobrabeweging maar 3 jaar bestaan. In 1951 viel de beweging uit elkaar. Een aantal belangrijke leden van de beweging werden ziek. De nauwe samenwerking ging niet meer omdat de groep veel te groot werd. Bovendien werd het te duur om exposities en tentoonstellingen te organiseren. Omdat er maar weinig werk werd verkocht was er constant geldgebrek. De beweging werd opgeheven en de kunstenaars gingen ieder hun eigen weg. (www.scholieren.com)
